Niedawne odkrycia naukowe dowiodły, że choroby takie jak atopowe zapalenie skóry, astma, alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa z polipami nosa, Niedawne odkrycia naukowe dowiodły, że choroby takie jak atopowe zapalenie skóry, astma, alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa z polipami nosa, świerzbiączka guzkowa czy eozynofilowe zapalenie przełyku mają wspólny patomechanizm, którym jest tzw. zapalenie typu 2.
Wyniki badań otwierają nowe perspektywy terapeutyczne szczególnie dla tych pacjentów, którzy zmagają się z objawami różnych chorób wywołanych zapaleniem typu 2 jednocześnie.
Zdaniem naukowców terapia biologiczna, precyzyjnie ukierunkowana na różne części szlaku zapalenia typu 2, może być skuteczna w wielu różnych jednostkach chorobowych występujących na tym samym podłożu zapalenia typu 2.
Dzięki nowym odkryciom naukowym wiemy coraz więcej o etiologii chorób atopowych i alergicznych. Badania dowodzą, że wspólnym podłożem tych chorób jest nadreaktywność układu immunologicznego. Powoduje ona nadmierną reakcję na czynniki wyzwalające, takie jak kurz, pyłki, niektóre pokarmy czy sierść zwierząt. Niewspółmiernie aktywna odpowiedź układu immunologicznego może trwać nawet pomimo ustania czynników alergizujących, powodując w organizmie przewlekłe stany zapalne i objawiając się w postaci alergicznego nieżytu nosa, astmy czy przewlekłego zapalenie zatok przynosowych z polipami nosa.
Kluczową rolę w mechanizmie chorobotwórczym schorzeń atopowych i alergicznych odgrywają limfocyty T i komórki pomocnicze (Th), które koordynują odpowiedź immunologiczną Th2.
Na dalszym etapie tego procesu układ immunologiczny inicjuje reakcję odpornościową właściwą dla zagrożenia. Jeśli na szlaku zapalenia typu 2 wystąpi błąd, układ odpornościowy zaczyna niepotrzebnie aktywować lokalny stan zapalny.
Zapalenie jest odpowiedzią organizmu na bodziec uszkadzający z zewnątrz. Zwykle mamy do czynienia z krótko trwałym zapaleniem pod wpływem patogenu: wirusa lub bakterii. Zapalenie może jednak stać się przewlekłe: rozwija się ono z powodu alergenu a później, na zasadzie tzw. błędnego koła, to czy się dalej w organizmie pacjenta, który ma genetyczną skłonność do rozwoju danej postaci choroby.
U podłoża różnych chorób atopowych może stać jeden patomechanizm odpowiedzi układu odpornościowego. Z tego powodu pacjentom dziedzicznie obciążonym skłonnością do atopii i chorób alergicznych bardzo często przychodzi żyć z więcej niż jedną chorobą zapalną typu 2. Badania kliniczne wskazują na związek pomiędzy wspólwystępowaniem astmy i przewlekłego zapalenia zatok przynosowych z polipami nosa (CRSwNP) 46% dorosłych pacjentów cierpiących na CRSwNP, ma również astmę, a ok. 17% chorych z za paleniem błony śluzowej nosa, zmaga się z astmą. Podobne zależności występują również wśród pacjentów z umiarkowaną lub ciężką postacią atopowego zapalenia skóry: ok. 9% dorosłych z umiarkowanym lub ciężkim CRSwNP ma również AZS, a ok. 3% dorosłych z umiar kowaną lub ciężką postacią AZS cierpi z powodu CR SwNP. Dane wskazują ponadto, że u 51% pacjentów z AZS występuje alergiczny nieżyt nosa, a 47% choruje na astmę. Z kolei w przypadku pacjentów chorujących na astmę czy eozynofilowe zapalenie przełyku, chorobą współistniejącą może być właśnie AZS.
Zapalenie typu 2 to pojęcie wspólne dla wielu chorób alergicznych, dlatego mówimy o ich współistnieniu. Najcięższe postacie przewlekłych chorób zapalnych, np. atopowe zapale nie skóry, ciężka astma alergiczna, przewlekła pokrzywka czy przewlekłe zapalenie zatok z polipami nosa istotnie upośledzają jakość życia i funkcjonowanie pacjenta. Współwystępowanie tych chorób, często powodowane procesem tzw. “marszu alergicznego” sprawia, że życia pacjenta staje się bardzo trudne. Dlatego istnieje potrzeba, żeby cierpiącym na choro by zapalne typy 2 pacjentem zaopiekować się holistycznie, z uwzględnieniem wszystkich występujących objawów.
Niedawne badania naukowe zidentyfikowały tzw. kluczowe punkty uchwytu dla potencjalnie skutecznych leków biologicznych, blokujących kluczową ścieżkę zapalenia typu 2. Dzięki nowym terapiom biologicznym możemy leczyć kilka jednostek chorobowych o tym samym podłożu zapalnym, występujących u pacjenta w tym samym czasie.